Dreigmail: vaste prik als het over vluchtelingen gaat

Wie publiekelijk zijn mening ventileert over de vluchtelingenproblematiek kan erop wachten: de dreigmail. Inhoudelijk stelt de dreigmail misschien weinig voor, maar het maakt wel duidelijk dat een goed gesprek er niet echt in zit.

Een paar weken geleden ontving ik voor het eerst iets dat een beetje begint te lijken op een dreigmail. Ik had op tv en in een paar kranten iets gezegd over het gevaar voor de democratie van de mob rule in Geldermalsen, en dat schoot sommige mensen in het verkeerde keelgat. ‘Er zal een dag aanbreken waarop “policormannetjes” als jij onschadelijk gemaakt worden door het volk. Jij bent een gehaat mens’, schreef iemand mij, overigens met vermelding van zijn naam en telefoonnummer.

‘Jij bent een gehaat mens’

U zult allicht begrijpen dat ik desalniettemin wat huiverig ben om over een wederom, hoe dan ook, aan de vluchtelingenkwestie gerelateerd probleem te spreken. Maar het liet me niet echt los. Niet per se het feit dat ik zo’n mail kreeg – dat is een kwestie van geduld als je publiekelijk weleens wat zegt over gevoelige onderwerpen – maar het was vooral dat laatste zinnetje dat bleef hangen. Jij bent een gehaat mens, stond er.

Een gehaat mens. Ik kan mij eerlijk gezegd de laatste keer nauwelijks herinneren dat iemand tegen mij zei dat hij of zij mij haatte. Ik denk dat het een ex was die mij dat, jaren na het einde van de relatie, toevoegde. Daar kon ik mij nog wel wat bij voorstellen. Zij had, hoewel ik ‘haat’ wat overdreven vond, eerlijk gezegd wel redenen om niet al te positieve gevoelens voor mij te koesteren. Op zijn minst wist zij tegen wie ze het had, zij kende mij.

De afzender van de mail daarentegen kent mij niet en toch haat hij mij. Het enige dat hij van mij kent is een mening, die hij ook nog eens selectief heeft laten binnenkomen en waarvan hij heel correct heeft aangenomen dat die afweek van de zijne. En dus haat hij mij. Of in ieder geval, het feit dat ik een andere mening heb dan hij, zorgt ervoor dat ik gehaat word. Door wie is mij niet helemaal duidelijk. In de mail stond immers niet ‘ik haat jou’, maar ‘jij bent een gehaat mens’.

Polarisatie maakt gesprek over vluchtelingen onmogelijk

Plotseling werd mij hierdoor wel duidelijk wat er nu eigenlijk aan de hand is. Er heeft een zo enorme polarisatie plaatsgevonden op de trefwoorden buitenlanders, vluchtelingen en islam, dat er feitelijk geen gesprek meer mogelijk is. Elke nuance is verdwenen. Voor de goede orde: niet alleen aan de kant van hen die de vluchtelingen liefst zo snel mogelijk weer terugzenden. De andere kant, de kant die zonder enige reserve ‘Welkom vluchtelingen’ roept, zit net zo vast in zijn eigen gelijk en is net zo slecht in staat om een fatsoenlijk gesprek over het onderwerp te voeren.

Het enorme verbale geweld van het anti-vluchtelingenkamp heeft geleid tot een kritiekloos wegwuiven door de ‘gutmenschen’ van de problemen die ook meekomen met de grote vluchtelingenstroom. De politiek correcte ontkenning dat er inherente problemen zijn aan het grootschalig toelaten van mensen met een andere cultuur en afwijkende normen en waarden leidt juist weer tot een verharding bij de tegenstanders van opvang. Zo is er een vicieuze cirkel, waarin gebeurtenissen zoals in Keulen niet meer kunnen zijn wat ze zijn – een walgelijke orgie van geweld tegen vooral vrouwen – maar gebruikt worden om een politiek gelijk te claimen, zoals door Wilders cum suis, óf niet mogen bestaan om te voorkomen dát dat politiek gelijk geclaimd wordt, wat politiek correct links nu lijkt te doen.

En het creëren van zo’n vicieuze cirkel die enkel kan leiden tot minder tolerantie en meer ellende, dat haat ik. Ik denk dat ik daar maar eens een mailtje over schrijf.

Peter van der Heiden is parlementair historicus en werkt aan de Radboud Universiteit. Hij sprak deze column uit tijdens het actualiteitencollege Keulen. Wat is er aan de hand? van Radboud Reflects en VOX.

Afbeeldingsbron: BFLV (Flickr Creative Commons)

Dit artikel is 1830 keer bekeken.

Reacties op dit artikel (2)

  1. Reactie op Peter van der Heydens’ (PvdH) opstel: ‘Dreigmail: vaste prik als het over vluchtelingen gaat’, verschenen in ‘Sociale Vraagstukken’, dd 15 -01-2016.

    Na Keulen 2015 | 2016 staat de vluchtelingenproblematiek heviger dan ooit ter discussie, bij ons en misschien erger nog in het buitenland, maar ik houd het formeel op Nederland.
    Volgens PvdH (Radbout; historicus) voltrekt zich aan dit nationale debat, of in modern jargon: ‘discours’, een proces van polarisatie waarin hij de contouren van twee partijen waarneemt. De ene is pro-Vluchteling, de andere contra-Vluchteling. Ik schrijf als PvdH: ‘vluchtelingen’ omdat onder díe meelijwekkende titel onze immigranten op de info-markt worden gegooid. Zo verkoopt het beter.

    De auteur betreurt dit antagonisme, geeft beide facties de schuld ervan en dat schijnt juist en rechtvaardig. Want waar twee partijen met elkaar vechten, weten wij, zijn die beide altijd ongeveer even schuldig. Of is dit populisme toch níet waar, en kan de één begonnen zijn en verdedigt de ander zich of neemt die wraak? Verschilt actie niet van reactie? Schept de these niet zijn eigen antithese? Uit een samen te stellen historisch overzicht van het immigrantendebat valt misschien af te lezen wat het juiste antwoord moet zijn.

    Ik begin met de onfortuinlijke Janmaat. Hij is kapot gemaakt, zijn vrouw invalide, en wie er buiten kroeg en steeg wat van dorst te zeggen, werd snel de mond gesnoerd. Medelijden hoefde je niet met hem te hebben. Je moest liever aan je baan denken. Daarna kwam Fortuyn doodgeschoten, en Theo van Gogh vermoord.
    Tussen die bloedige feiten dóór en erover hing de doem van de afgedwongen zwijgzaamheid over negatieve feiten m.b.t. immigranten. Een soort van sociale terreur. Onbesproken ‘Binnen zonder kloppen’ Lakeman heeft het ‘McCarthyisme’ genoemd.

    Als dupe van een en ander laat zich met dit beknopte overzicht van verwante feiten de identiteit van Heidens ‘contra-Vluchteling’ partij bepalen. Zij ís die feiten. De andere is de andere die begonnen is, die de wind heeft gezaaid en daarvan nu iets van een storm oogsten. En als de aanhangers van die ‘andere’ zich nu over een te grove bejegening beklagen, kan de herinnering van het begrip ‘noodweer excess’ ze er wellicht mee doen verzoenen.

    Aan het einde van zijn betoog schrijft PvdH: ‘Het enorme verbale geweld van het anti-vluchtelingenkamp heeft geleid tot een kritiekloos wegwuiven door de ‘gutmenschen’ van de problemen die ook meekomen met de grote vluchtelingenstroom’.
    Dit nu lijkt mij een perversie van de werkelijkheid & waarheid. Die zijn dat ‘een kritiekloos wegwuiven’ etc. tot dat ‘enorme verbale geweld’ etc. heeft geleid.

  2. De grootste ‘dreigmail’ staat natuurlijk in de krant waar Henk en Ingrid moeten vernemen dat bij hun in de wijk een AZC wordt gebouwd…
    De politieke verantwoordelijken stellen hen voor een voldongen feit en dat is niet bepaald een voorwaarde voor een open discussie.
    Onmacht en woede blijft over…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.