Renske Leijten (SP): ‘De Wmo is een zorgwet’

Interview met Renske Leijten (SP): ‘Het is een groot misverstand dat de Wmo een participatiewet is. Dat wordt er nu telkens van gemaakt. Maar de afkorting staat voor Wet Maatschappelijke Ondersteuning.’ Eerste aflevering van een serie: partijen over de Wmo.

‘Als je het niet redt, dan krijg je ondersteuning. De Wmo is een zorgwet en degenen die er iets anders van maken, doen dat om te kunnen bezuinigen.’

Meer zelfredzaamheid, meer sociaal netwerk is niet mogelijk?

Fel: ‘Zelfredzaamheid. Dat is bezuinigingsretoriek. De buurvrouw doet het wel even, alsof die tijd over heeft. Mijn analyse is echt anders. Volgens mij kijken mensen pas naar de overheid als het netwerk niet meer kan helpen. Pas dan gaat men naar de overheid. We hebben niet voor niets 2,5 miljoen mantelzorgers in dit land.’

Gemeentes hebben de mond vol van zelfredzaamheid. Jullie gaan de lokale overheden nauwlettend in de gaten houden?

‘In ieder geval waren de kaders van de Wmo tot voor kort niet strikt genoeg. Het financiële risico werd bij de gemeentes neergelegd die dat risico weer doorvertaalden naar de mensen die het werk moesten doen. Bovendien was het geld niet geoormerkt. Dat hebben wij met twee initiatiefwetten weten te repareren. Je ziet in het kader van de Wmo bij sommige gemeentes mooie dingen ontstaan, maar tegelijkertijd zie je bijvoorbeeld ook dat individuele voorzieningen in rap tempo worden afgebouwd. Terwijl juist die individuele voorziening het duwtje voor mensen kan zijn om zelfstandig te blijven leven.’

Leijten toonde zich de afgelopen jaren een zeer kritisch volger van de decentralisatie van voorheen landelijke taken naar de lokale overheid. Niet alleen de te weinig specifieke invulling van de Wmo werd door haar gecorrigeerd, maar ook de Wet werken naar vermogen kon volgens de SP niet door beugel.

Klinkt toch alsof jullie niet gelukkig zijn met die decentralisatie. Die gemeentes moeten niet teveel vrijheid krijgen?

‘Dat is flauwekul. We willen dat het geld dat er voor beschikbaar was, ook beschikbaar blijft en dat het terecht komt bij die mensen voor wie het bedoeld is. Wij willen niet dat de cliënt of de thuiszorgmedewerker het gelag betaalt.’

Zijn Wmo-raden niet bruikbaar om de gemeente bij de les te houden?

‘Wij vinden dat we de inspraak wettelijk moeten verankeren. En je moet de Wmo-raad ook faciliteren, ze instrumenten geven, bijvoorbeeld een blokkade-recht. en budget in handen geven. Maar ik maak me geen illusies. Het succes van een lokale Wmo-raad blijft afhankelijk van de wil van wethouder en gemeenteraad.’

De SP komt in het kabinet: hoe ziet de Wmo er over vier jaar uit?

‘Er is dan veel meer aandacht voor het welzijn voor burgers. Wellicht is er een integratie met de wet publieke gezondheidszorg zodat we meer aan preventie kunnen doen. En er zijn duidelijke kaders voor de besteding van middelen. Het geld komt daar terecht waar het voor bedoeld is.’

Interview: Piet-Hein Peeters.

 

 

 

Dit artikel is 2065 keer bekeken.

Reacties op dit artikel (1)

  1. Met alle respect voor Renske Leijten, toch ben ik het niet eens met haar verwachting dat via de wmo de kwaliteit van de oospronkelijk awbz extramurale zorg voor mensen met een verstandelijke beperking verzekerd kan worden. En dat clienten en/of hun wettelijk vertegenwoordigers daar nog invloed op kunnen hebben. Zelfs al zou het lukken om het ex-awbz geld te oormerken zodat het op gemeente niveau voor dezelfde zorg gebruikt zou moeten worden. Dat levert alleen lokale raadsleden wat werk en bevoegdheden op, maar helpt ons als belanghebbenden niet veel verder. Waar wij op lokaal niveau behoefte aan hebben is (tenminste): 1) dat bij de uitvoering van de ex-awbz zorg kwalitietseisen door de (lokale?) overheid worden gesteld, waaraan elke instelling moet voldoen (dat is meer dan zo nu een dan een tevredenheidsonderzoekje doen), 2) dat er een onafhankelijke instantie komt die de naleving van de kwaliteitseisen controleert en waarborgt, omdat de Inspectie Zorg die rol niet kan uit oefenen en 3) dat er een lokaal alternatief komt voor de wet medezeggenschap zorg instellingen op grond waarvan clientenraden e.d. in gesteld moeten worden. Over een lokale PGB wil ik het nu maar even niet hebben. Op z’n minst zouden de lokale SP raadsleden van haar partij (en andere partijen natuurlijk ook) steun aan moeten geven. Overigens blijf ik van mening dat ook de extramurale zorg voor verstandelijk gehandicapte mensen met een levenslange en levensbrede zorgvraag onder de awbz moet blijven vallen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.