VIDEOVERSLAG Participatielezing 2020 met Jos van der Lans – Samenlevingsopbouw in de 21e eeuw

Publicist Jos van der Lans sprak op vrijdagmiddag 31 januari 2020 de derde Participatielezing uit. Hij had het over ‘Samenlevingsopbouw in de 21e eeuw’.

Kijk hieronder het volledige filmverslag van de lezing. Het boekje met de uitgeschreven lezing is hier te bestellen.

De decentralisatie van het sociale domein naar gemeenten is vijf jaar oud. Beoogd werd een indringende verbouwing van de Nederlandse verzorgingsstaat, te beginnen in wijken en buurten, met een prominente rol voor burgers en uitvoerende professionals. Een wending van systeemwereld naar leefwereld, een transformatie die de sociale werkvloeren van de samenleving van een nieuwe (anti-bureaucratische, ontkokerde) dynamiek zou voorzien. Wat is er van die grote woorden en aspiraties terecht gekomen? Een kritische analyse, niet zonder perspectief.

 

Dit artikel is 5569 keer bekeken.

Reacties op dit artikel (1)

  1. Beste Jos, mooie lezing. Hoe je iets ingewikkeldst op een eenvoudige en aansprekende manier uitlegt… mijn complimenten! De grote lijnen die je schetst, verhelderen veel van de problemen waar we nu in het sociaal domein tegenaan lopen. Alleen ben ik het op één puntje met je oneens. Ik analyseer de mislukte implementatie van Welzijn Nieuwe Stijl en de sociale wijkteams anders. De sociaal werkers zijn generalist geworden en willen ook ‘normaliseren’ en dergelijke, maar zij stuiten op tegenwerking vanuit het eigen topmanagement en de lokale politiek. In Leeuwarden (mijn gemeente) moeten sociaal werkers van Amaryllis mensen indiceren. Dit ondermijnt hun professionaliteit, want zij kunnen zo geen vertrouwensband opbouwen met mensen. Ze worden gezien als boeman, als verlengstuk van de gemeente die je van alles wil afpakken. Deze werkwijze wordt zonder overleg met de teamleiders bedacht door 1) het topmanagement van Amaryllis en 2) een beperkt aantal andere grote aanbieders. De wethouder Wmo moet van de Leeuwarder gemeenteraad naar de pijpen dansen van dit topmanagement. De decentralisaties mislukken dus omdat de gemeente zich opstelt als lobby van de grote instellingen. Sociaal werkers zijn niet verantwoordelijk voor deze ‘institutionele logica’, iets wat jij een beetje suggereert met je uitspraak dat opbouwwerk niet meer ‘in de genen van hulpverlening’ zit. De werkvloer is volgens mij niet de kern van het probleem, maar vaak ook – net als mensen met ondersteuningsvragen – slachtoffer van een waardenconflict waarin de gemeente en het topmanagement uit het werkveld andere prioriteiten kiest dan goede ondersteuning faciliteren aan mensen met kwetsbaarheden.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *