‘Kijk, het is vrij simpel. De zon stond op 23 graden in het sterrenbeeld Vissen toen jij geboren werd. Op dit moment maakt jouw zon een conjunctie met de planeet Neptunus.’
‘Sorry… conjunctie?’
‘Ja precies, en dit betekent dat Neptunus over jouw sterrenbeeld beweegt. Neptunus neemt als het ware de zon weg uit je leven.’
‘Ja, ja, dus zo werkt dat.’
‘De komende zeven maanden is er nog een hoop onrust in je leven. Dat doet Neptunus nu eenmaal. Het kan negatief en dus ook positief zijn. Als het voorbij is, zal dit 164 jaar niet meer gebeuren.’
Onstuimiger dan ooit
Jan zit in zijn brede fauteuil van de kringloop en ik zit aan de keukentafel op een stoel van dezelfde leverancier. Hij bestudeert astrologie zolang als ik leef, maar de oude hippie vertelt zelden iets over mijn horoscoop.
De bevrijding van een ongrijpbare destructieve kracht lijkt in zicht
Maar het is zonneklaar; sinds Neptunus over mijn zon gaat, is mijn leven onstuimiger dan ooit. Het begon na mijn 23ste verhuizing allemaal met een depressie, waarna ik de diagnose bipolaire stoornis kreeg, gevolgd door schulden, een versleten onderrug, Wmo, bijstand, schuldsanering, dagbesteding, re-integratie, een baan, een vaste baan, long covid, re-integratie, werkstress, een auto-ongeluk, re-integratie, woonstress, coronabesmetting nr. 2, re-integratiestress en functioneringsstress. En dit jaar zijn twee mensen in mijn nabijheid overleden door suïcide.
Lucide herinneringen
Het is soms veel en vaak te veel, dan heb ik tijd nodig én iemand om mee te praten. De laatste jaren is dat steeds vaker Jan en de afgelopen tien jaar met regelmaat mijn psychiater. Maar vooral door een hoop psychotherapie is het voor mij duidelijk geworden dat gebeurtenissen uit mijn jeugd mij dagelijks in de weg zitten. Die herinneringen zijn niet zo expliciet opgeslagen in mijn cognitieve geheugen. Vroegkinderlijke herinneringen lijken net zo lucide als astrologie. Ongrijpbaar, omdat het rationeel niet goed te bevatten is en toch voelt dit al een poos als heel logisch.
De gevolgen van het auto-ongeluk zijn maanden later effectief behandeld door mijn psychiater, met EMDR-therapie. Ook de angst voor benauwdheid, ontstaan door corona, is ermee behandeld en is weg.
Door de behandeling kunnen verstopte trauma’s opeens weer in het bewustzijn komen. Bij mij was dat een ervaring van verkrachting door twee mannen. Ook dat is nu, na 25 jaar, op een juiste manier verwerkt met deze therapie.
Door een goede voorbereiding, een heen en weer bewegend lampje, een trillend kastje in mijn vuisten, doelgerichte vragen en concentratie, verdwenen trauma’s. Het is een magische ervaring.
En toch. Ook na deze traumabehandelingen bleef het ondoorgrondelijke gevoel bestaan van ongenoegen, van niet in deze wereld passen en willen zijn. Gevoelens die mij dagelijks in de weg staan om vrijuit te leven en om autonoom te functioneren.
Wonderlijke ervaring
‘Is er ook EMDR voor trauma’s die niet helder in het bewustzijn worden waargenomen? Zoals met die vage herinneringen en gevoelens over mijn vroege jeugd?’
Mijn psychiater hoeft niet lang na te denken. ‘Ja. Ik heb een collega, een psycholoog‚ die hierin is gespecialiseerd. Ik zal haar vragen om met jou een afspraak te maken.’
Een paar weken later heb ik de eerste sessie, en dat was een wonderlijke ervaring op zich. Tijdens de tweede sessie bereik ik een meditatieve staat met de EMDR-technieken. De rust die het brengt, is ongelofelijk en doet mij verlangen naar meer.
Het voelt alsof ik eindelijk ga arriveren na een lange zoektocht. De bevrijding van een ongrijpbare destructieve kracht lijkt in zicht. Zicht op innerlijke rust en vrede. Maar eerst moet er gewerkt worden en zal ik geduldig moeten wachten tot Neptunus voor mijn zon verdwijnt. Dan breekt 164 jaar van vrijheid aan in het licht van mijn zon.
Sander Griek is projectmedewerker en ervaringsdeskundige bij Movisie