Vertel ook burgers waarom rechtsstaat zo belangrijk is

De Staatscommissie rechtsstaat roept politici, bestuurders en uitvoerders op tot rechtsstatelijk leiderschap. Lonneke van Noije en Josje den Ridder (Sociaal en Cultureel Planbureau) geven een aanvullend argument voor deze oproep: de rechtsstaat is onvoldoende bekend en daardoor onbemind bij burgers.

Op maandag 10 juni presenteerde de Staatscommissie rechtsstaat haar eindadvies met daarin tien voorstellen om ‘de gebroken belofte van de rechtsstaat in te lossen’. De Staatscommissie bekijkt de rechtsstaat, conform haar opdracht, vanuit het perspectief van burgers. Wie echter ook naar burgers kijkt, ziet nog een belangrijke reden om werk te maken van de aanbevelingen van de Staatscommissie: ook het rechtsstatelijke ethos van burgers is niet vanzelfsprekend.

Gebrek aan rechtsstatelijke cultuur

Het adviesrapport opent door de essentie van de rechtsstaat helder samen te vatten in drie functies.

  • Het moet burgers beschermen tegen machtsmisbruik van de overheid (de beschermende functie);
  • Het moet de invloed van burgers op de overheidsmacht garanderen (de democratische functie);
  • Het moet burgers noodzakelijke ondersteuning geven voor volwaardige deelname aan de rechtsstaat (de voorwaardenscheppende functie).

De Staatscommissie stelt vast dat de rechtsstaat in al deze functies tekortschiet en illustreert dat met talrijke persoonlijke verhalen van mensen.

De Staatscommissie roept overheidsfunctionarissen op tot actief uitdragen van de principes van de rechtsstaat

Naast heel concrete aanbevelingen die formeel geregeld kunnen worden, zoals een financiële investering in de rechtsbijstand en afschaffing van het toetsingsverbod aan de Grondwet, spreekt de Staatscommissie elke overheidsfunctionaris aan op zijn rechtsstatelijke grondhouding.

De commissie roept hen op tot rechtsstatelijk leiderschap en het actief uitdragen van de principes van de rechtsstaat. De staatscommissie constateert een gebrek aan rechtsstatelijke cultuur in het openbaar bestuur door onderwaardering van de rechtsstaat, en stelt zich de vraag of dat voortkomt uit een gebrek aan kennis bij overheidsfunctionarissen, uit overtuiging dat het niet zo belangrijk is, of uit beide.

Rechtsstatelijke cultuur onder burgers

Op basis van onderzoek naar de publieke opinie onderschrijven wij deze aanbeveling, maar zien wij daarnaast ook reden tot zorg over de rechtsstatelijke cultuur onder burgers. In onze studie ‘Burgers over democratie en rechtsstaat’ signaleren we een soortgelijke relativering van rechtsstatelijke waarden door burgers zelf. In principe vindt de overgrote meerderheid van de Nederlanders waarden zoals democratie met haar vele vrijheden, rechtsgelijkheid en rechtsbescherming van groot belang, maar mensen gaan tegelijkertijd losjes om met deze principes.

Volgens twee vijfde moet beleid de wil van meerderheid volgen, ook ten koste van rechten

Kijk bijvoorbeeld naar de steun voor het demonstratierecht. Die is groot, maar nader bekeken maakt het voor sommigen wel uit of zij het zelf eens zijn met het onderwerp van de demonstratie (zie Miltenburg et al., 2023). Of kijk naar de bescherming van rechten: volgens twee vijfde van de ondervraagden in ons onderzoek moet beleid de wil van de meerderheid volgen, ook als dat ten koste gaat van de rechten van bepaalde groepen.

Aan de mogelijkheid dat impopulaire maatregelen worden genomen, wordt meestal niet gedacht

Kijk ten slotte naar vergelijkbare steun voor niet-democratische vormen van bestuur, waarin het parlement, de rechter of de wet terzijde mogen worden geschoven voor effectief beleid (EVS/WVS’22; ESS’22; Van Wonderen, 2022). Mensen veronderstellen dan dat dit beleid de wil van de meerderheid volgt; aan de mogelijkheid dat impopulaire maatregelen worden genomen, wordt meestal niet gedacht. Lang niet iedereen lijkt zich bewust van de waarde van de beschermende en democratische functies van de rechtsstaat.

 Uit overtuiging?

Er is dus niet alleen een gebrek aan rechtsstatelijke cultuur binnen de overheid, maar ook binnen de samenleving als geheel. In onze notitie stelden ook wij ons de vraag of dit voorkomt uit een gebrek aan kennis onder de Nederlandse bevolking of uit overtuiging. Ons onderzoek geeft daarop geen definitief antwoord. Opvattingen dat vooral politiek en bestuur tekortschieten en dat er daarom iets aan het systeem moet veranderen, leven momenteel sterk en breed in de samenleving (Den Ridder et al. 2021; Hibbing et al., 2023; Van Noije & Geurkink, 2024). Deze kritiek en het huidige gebrek aan politiek vertrouwen kunnen de relativering van rechtsstatelijke waarden mogelijk verklaren.

De principes van democratie en rechtsstaat zijn voor mensen erg abstract en moeilijk te verwoorden

Maar daarnaast weten we uit de onderzoekspraktijk dat de principes van democratie en rechtsstaat voor mensen erg abstract en moeilijk te verwoorden zijn. De meeste mensen staan niet dagelijks stil bij de rechtsstaat. Zelfs als ze er feitelijk wel mee te maken hebben, in contacten met de overheid, ervaren ze dit niet zo.

Niet iedereen overziet dan ook de implicaties van de voorkeuren die zij in onderzoek aangeven, wat ook blijkt uit botsende voorkeuren. Een gebrek aan begrip van de principes van de democratische rechtsstaat speelt dus ook een rol in de relativering ervan.

Jongeren en rechtsstatelijke principes

De rol van kennis zien we ook bij jongeren. Hoewel zij relatief positief oordelen over het functioneren van de democratische rechtsstaat, geven zij minder blijk van waardering van rechtsstatelijke principes dan andere leeftijdsgroepen. Jaarlijks onderzoek onder middelbare scholieren laat zien dat nog veel burgerschapsvorming plaatsvindt tussen de vroege en late adolescentie (Mulder et al., 2022).

Democratisch en rechtsstatelijk bewustzijn verschilt aanzienlijk tussen jongvolwassenen met verschillende diploma’s

Maar die inhaalslag is niet binnen elk onderwijstype even groot, en niet alle jongeren vertrekken vanuit dezelfde startpositie. Democratisch en rechtsstatelijk bewustzijn verschilt daarom aanzienlijk tussen jongvolwassenen met verschillende diploma’s. Kennis die vanuit huis en door scholing wordt overgedragen, doet er dus toe.

Verantwoordelijkheid burgers

De staatscommissie richt zich met haar verbeterpunten tot de overheid, maar stelt dat ook burgers een verantwoordelijkheid hebben om een goed functionerende rechtsstaat mogelijk te maken. Ook zij moeten oog hebben voor het algemeen belang en voor de belangen van anderen dan zijzelf en de meerderheid, en daarop ook aanspreekbaar zijn. Wij ondersteunen dit. Maar om iemand te kunnen aanspreken, moet hij wel weten waarop hij aanspreekbaar is en waarom hij aanspreekbaar is.

Daarom brengen wij een belangrijk aanvullend belang van de oproep tot rechtsstatelijk leiderschap door de staatscommissie onder de aandacht. Het uitdragen van de principes van de rechtsstaat moet zich niet beperken tot herhalen dát de rechtsstaat belangrijk is. Dat zien we in de praktijk wel vaak gebeuren.

Zonder verhaal dat verheldert waarom de rechtsstaat belangrijk is, raken mensen geïnformeerd noch overtuigd

Politici en bestuurders die de rechtsstaat een warm hart toedragen, hameren met de beste bedoelingen op de noodzaak tot bescherming ervan, maar vergeten uit te leggen wat ‘rechtsstatelijkheid’ betekent en waarom zij het zo belangrijk vinden. Zonder verhaal dat verheldert waarom de rechtsstaat belangrijk is, raken mensen geïnformeerd noch overtuigd.

Rechtsstatelijk leiderschap moet blijken uit goed bestuur en uit het goede voorbeeld geven, zoals de Staatscommissie stelt. Rechtsstatelijk leiderschap vraagt wat ons betreft ook dat de rechtsstaat toegankelijker en urgenter wordt gemaakt door het begrip onder burgers te vergroten. Dat geeft mensen vertrouwen en verleent legitimiteit aan de democratische rechtsstaat.

Lonneke van Noije en Josje den Ridder werken als senior wetenschappelijk medewerker bij het Sociaal en Cultureel Planbureau. Op verzoek van de Staatscommissie Rechtsstaat schreven zij het rapport Burgers over democratie en rechtsstaat. Kennisnotitie voor de Staatscommissie rechtsstaat dat in januari 2024 verscheen.

 

Foto: Christiaan Triebert (Flickr Creative Commons)

Overige bronnen

CV’19-‘22: Culturele veranderingen in Nederland – periodiek SCP-onderzoek uitgevoerd in de periode 1970-2022, zie www.scp.nl.

ESS’22: European Social Survey − tweejaarlijks internationaal onderzoek, zie www.europeansocialsurvey.org.

EVS/WVS’22: European/World Values Study – achtjaarlijks internationaal onderzoek. Sinds 2017 worden data voor EVS en WVS (World Values Survey) in samenwerking verzameld en geïntegreerd ter beschikking gesteld, zie www.europeanvaluesstudy.eu.

 

 

Dit artikel is 922 keer bekeken.

Reacties 3

  1. De Wet gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden is een wet die de rechtsstaat afbreekt, en waar ik de politiek niet over gehoord heb. Dit is een gevaarlijke wet, die weer een toeslagenaffaire tot gevolg kan hebben, en waar de mensen die de overheid al heel erg wantrouwen alleen nog maar meer gaan wantrouwen. De democratie crasht op deze manier vanzelf een keer.

  2. Wonderlijk hoe twee recente artikelen zo op gespannen voet kunnen staan. In bovenstaand artikel wordt gesteld dat de rechtstatelijkheid goed aan burgers moet worden uitgelegd. In een vorig artikel van Hoekstra e.a. (over klimaatbeleid) wordt betoogd dat het uitleggen van kennis vanwege statusverschillen wel eens contraproductief kan werken.
    Mij dunkt dat dit laatste zeker geldt voor uitleg aan ‘de burger’ van de rechtstatelijkheid. Wie zich niet erkend weet- terecht of vermeend door populisme – slikt kennis niet voor zoete koek. .
    Er zal meer nodig zijn om de rechtstaat en democratie te handhaven en te verdedigen.
    Cruciaal is de rol van politici. Helaas laten die voorbeeldgedrag zien dat ons verder van huis brengt
    En hoewel populisme niet alleen Nederlands is hebben wij hier te maken met een eenmansbeweging. Ooit heeft de kiesraad het goedgevonden dat een natuurlijk pesoon met een rehtspersoon een vereniging vormen dus mocht medoen als partij aan verkiezingen. Dit type slordigheid zit in onze instituten en politici gaan zich nadien te buiten aan pestgedrag, spelbederf, grof taalgebruik enz.
    Als die beweging niet wordt omgekeerd kun je kennis blijven ingieten in de bevolking, maar wordt de zaak er niet beter op.

  3. “De principes van democratie en rechtsstaat zijn voor mensen erg abstract en moeilijk te verwoorden”

    Rechtsstaat en democratie vormen in een wezen een abstractum. Het bestaat niet echt. Het is een gedachteconstructie met een bepaalde praktijk die voor iedereen anders is.
    Het heeft vooral te maken of je als burger er op een of andere wijze mee te maken hebt.
    Is het naar de stembus gaan democratie of slechts een technische methode ervoor?
    Heeft je stem een politieke inbreng in de praktijk? De meeste mensen geloven dit niet echt.
    Het betalen van belasting is een burgerlijke plicht maar niet iedereen betaalt evenveel belasting. Vooral de rijken beschikken over veel aftrekposten en hun vermogen wordt niet belast.
    Is dit de bedoeling van de rechtsstaat?
    Veel burgers hebben zodoende weinig met de rechtsstaat op omdat deze als willekeurig en onpersoonlijk wordt ervaren.
    Ook het politieke systeem is in wezen beperkt rechtsstatelijk: de democratie wordt niet als een proces gezien waarbij de burger echt wat te zeggen krijgen: ongekozen Minister President, ongekozen Eerste Kamer, ongekozen Burgemeester, ongekozen Commissaris van de Koning en een Raad van State die zowel het kabinet adviseert als de burger tegen dezelfde overheid moet beschermen. De toegang tot het recht is thans ook alleen voorbehouden voor de financieel beter gesitueerden.
    Slechts 25% van de rechtszaken door de burger tegen de overheid wordt door de burger gewonnen.
    De rechtsstaat blijkt vaak een organisatorisch monstrum te zijn waar niemand de regie over voert en waar tegenover politiek en burger vaak machteloos staan. Zie toeslagenschandaal en de Groninger gas kwestie. Voor de slachtoffers hiervan heeft de rechtsstaat gefaald.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *