De overgang van de zomerhitte naar de kantoorkoelte is groot. De kantoortuin van de ggz grafische werkplaats is zakelijk ingericht. Na het gezamenlijke begin van onze dagbesteding neem ik plaats op mijn werkplek. Nog voor de computer klaar is met opstarten, staat werkplaatsbegeleider Dik naast mij.
Hij gaat met één bil zijdelings op de tafel zitten en vouwt zijn handen in elkaar. Zijn rechterbeen bungelt half onder de tafel.
Alles beter weten
‘Alles goed?’
Ik kijk naar hem op.
‘Goeiemorgen Dik. Met mij gaat veel goed. Met jou?’
‘Ja, ook zoiets.’
‘Mooi, ik ben nog steeds met het gat in mijn cv bezig en kom er niet echt uit. Als werkloze ggz’er ben ik welbeschouwd nog aardig druk geweest. Misschien kan ik als ervaringsdeskundige aan de slag. Of, nog beter, als ervaringsdeskundige én werkplaatsbegeleider!’
‘Denk je dat jij dat kan?’
Ik trek mijn schouders op. ‘Misschien kan ik het gewoon eens uitproberen.’
‘Lijkt me niet zo’n goed plan. Ik heb slechte ervaringen met ervaringsdeskundigen. Ze hebben nogal de neiging alles beter te weten. Zegt de naam Leon je iets?’
Langzaam draai ik mijn hoofd heen en weer en kijk Dik weer aan.
‘Oh, nou ja, dat was dan zeker voor jouw tijd. Doet er niet toe. Ze bemoeien zich met dingen waar ze geen verstand van hebben.’
Stilte.
‘Hm-h tja, dat zou kunnen. Misschien ontwikkel ik mij ook wel tot zo iemand of ben ik het al en zit jij mij dat nu te vertellen.’
Hij wikkelt zijn armen in elkaar en kijkt gefronst de kantoortuin in.
Verbaasd door mijn eigen opmerking toets ik ‘enter’. De desktop licht weer op uit de screensaver-golven.
‘Ik denk dat je gewoon iets anders moet doen dan die ervaringsdeskundigheid. In ieder geval niet hier of gewoon helemaal niet in de ggz. Blijf nou maar gewoon ontwerper of artdirector. Je bent ervoor opgeleid. En accepteer dat gat in je cv.’
Aarzelend knik ik en kijk hem vluchtig aan. Zijn been bungelt boven de grijze gietvloer. Hij komt overeind en loopt de tuin in. Het gat in mijn levensloop lijkt steeds groter te worden.
Goedgekeurd
Een week later is de zomerhitte vervangen door aangename frisheid en plensbuien. De verwarrende gedachten die kwamen na de adviezen van Dik zijn bedaard. Beregend kom ik van mijn fiets de kantoortuin binnen gedropen. Dik zit in het centrum van de tuin voor zijn computer.
‘Goeiemorgen Dik.’
‘Mogguh.’
‘Kan ik jou straks even spreken?’
Hij knikt een beetje.
‘Komt goed.’
Na de gezamenlijke start gaat de hele staf vergaderen. Ruimte om mijn laatste inspiratie te materialiseren. Binnen een uur heb ik het hiaat in mijn levensloop gedicht, ik pons een gat in het papier. Nu eerst nog even een print.
‘Goeiemorgen Martin.’
‘Nee Sander, zo werkt dit niet’
Martin snijdt vellen karton met de stapelsnijder.
‘Zou jij straks een printje voor mij kunnen maken? Volgens het printschema van Dik is er na de middagpauze een gaatje. Het bestand staat hierop.’
Aarzelend pakt hij de USB-stick aan, murmelt wat over een bestelling die nog geprint en versneden moet worden.
‘Misschien lukt het na de pauze. Dik heeft het al goedgekeurd?’
‘Nee, hij was vandaag nog niet bereikbaar, maar hij weet ervan. Als hij uit de vergadering komt, zal ik het direct vragen.’
Oprecht excuus
Martin knikt en concentreert zich weer op het werk in de stapelsnijder. De vergadering loopt uit tot na de middagpauze. Dik verdwijnt daarna naar buiten en ik mis hem. Twee uur later is hij nog niet terug en is Martin klaar met een grote printopdracht. Mijn tijd om een proefprint te maken. Terwijl Martin en ik bespreken wat ik nodig heb, staat Dik verregend achter ons.
‘De bedoeling, heren?’
‘Een proefprint maken van mijn cv.’
‘Zonder mijn goedkeuring?’
‘Nou ja, Dik, ik heb je vanochtend gevraagd of je hier even tijd voor had en je zei “ja” of zoiets. Vervolgens ben je de hele ochtend in vergadering gegaan en daarna ben je gevlogen. Wanneer heb ik jou kunnen vragen voor goedkeuring?’
‘Nee Sander, zo werkt dit niet. Je kan niet zonder mijn toestemming, op eigen houtje, een printje gaan maken. Je kan toch wel even wachten!?’
‘Oké, ja, dat kan ik wel. Nou sorry. Weten we dat ook weer. Mijn oprechte excuus.’
‘’t Is al goed, zand erover.’
‘Mag Martin dan nu mijn cv even printen?’
‘Ja, toe maar dan.’
Sander Griek is ervaringsdeskundige bij Movisie