Mannen, bekwaam je persoonlijke eigenschappen!

8 maart noopt mannen tot reflectie, vindt Ton van Elst. Zeker nu het ook nog crisis is, waardoor mannen gemakkelijk een vechtstand aannemen. Maar meer zorg en minder door mannelijk testosteron gestuurd gedrag op het werk – daarmee is voor iedereen wat te winnen.

Het is weer 8 maart en het is recessie. Een goed moment om eens stil te staan bij emancipatie van vrouwen én bij die van mannen. En bij hoe wij die recessie als mannen én vrouwen te lijf kunnen gaan.

Ook ik heb last van de recessie: overal om mij heen worden vrienden, collega’s ontslagen. Hele bedrijven blijken opeens op veel te grote voet geleefd te hebben. Ik merk dat ik het opmerk en ondertussen denk: ze moeten niet proberen mij te ontslaan, want dat zal niet gebeuren…

Mannen gaan bij een crisis gewoontegetrouw in de vechtstand. Eigenlijk is recessie een geweldig moment voor mannen om hun mannelijkheid eens goed te laten gelden. Het is uit allerlei onderzoek al gebleken dat een beetje meer testosteron je minder angstig maakt. Nu hebben mannen daar sowieso al meer van, dus kom maar op met die bedreigingen. Er zit ook een mindere kant aan dit voordeel: mannen hebben daardoor de neiging om iets te weinig angst te hebben en het vooral alleen te willen oplossen. Met als resultaat dan je dan misschien wel hebt gewonnen, maar wel erg alleen.

Mannen zouden wel eens achter vrouwen kunnen gaan staan
De recessie is eigenlijk ook een mooi moment voor mannen om het eens anders te doen. Anders in elk geval dan het nu nog vaak gaat, bijvoorbeeld als er ouderschapsverlof moet worden opgenomen. Saskia Keuzekamp (SCP) schreef dat op deze site al: ‘Vrouwen blijken vaker dan mannen een beroep te doen op ouderschapsverlof, ook als zij evenveel uren werken, net zo hoog zijn opgeleid en net als hun man een leidinggevende positie hebben. Blijkbaar worden zij nog altijd meer dan mannen verantwoordelijk gehouden voor de opvoeding van kinderen.’

Mannen zouden in plaats daarvan met al die vechttestosteron achter vrouwen kunnen gaan staan en misschien met wat minder inkomen of carrière meer tijd aan de kinderen kunnen besteden, of aan hun partner. Wat eerder thuis te zijn of wat later te vertrekken. Misschien is het een goed moment om eens met je partner te overleggen over wat de dreiging van ontslag eigenlijk voor het gezin zou kunnen betekenen en wie daarin welke rol opneemt?

Stilstaan bij de mannelijke manier waarop je je werk doet
Misschien ook een goed moment om met je collega’s te overleggen over wat krimp en bezuinigingen eigenlijk betekenen voor het uithoudingsvermogen op je werk in plaats van te denken: ze moeten mij niet proberen te ontslaan. Een mooi moment ook om ook eens stil te staan bij de ‘mannelijke’ manier waarop je je werk doet.

Wat bedoel je daar nu weer mee? hoor ik mannen geagiteerd vragen. Nou, ik merk als trainer bij Movisie dat bedrijven een enorme behoefte hebben aan anders geconditioneerde mannen. Persoonlijke kwaliteiten als contact kunnen leggen, komen steeds meer centraal te staan. Dat is niet handig als je, typisch mannelijk, het liefste al je werktijd achter een beeldscherm doorbrengt. Als je liever een mail stuurt in plaats van even langsloopt bij je collega. Paul van Loon schreef onlangs in zijn boek Echte kerels doen het anders dat het bedrijfsleven een ander type manager nodig heeft die meer vrouwelijke kwaliteiten zoals empathie en vermogen tot cocreatie in zich heeft. Volgens mij is dat niet alleen op het werk handig, maar hard nodig om privé mee te kunnen.

Mannen hoeven daarvoor geen vrouwen te worden, zoals ze wel eens vrezen, maar ze moeten zich wel meer gaan bekwamen in die vrouwelijke kanten van verbinden die ze nu zo veronachtzamen, of afdoen met: je weet toch dat ik oog heb voor je welzijn en geluk, of met: ‘doe eens normaal man’.

Het is een enorme uitdaging voor mannen: je bekwamen in persoonlijke vaardigheden. Mannen hebben alleen al voor hun eigen carrière veel meer vrouwelijke eigenschappen nodig, ze hebben nog een gigantische inhaalslag te maken.

8 maart is een dag is om als man eens na te denken over de vanzelfsprekende rol die je kiest in tijden van recessie. Ik ga vanavond maar eens wat eerder naar huis om mijn lief een goede maaltijd te bereiden. En morgen ga ik bij al die collega’s langs in plaats van ze een mail te sturen.

Ton van Elst is werkzaam als trainer bij MOVISIE.