In de zomer van 2014 reisde ik naar Ecuador om als afstudeeropdracht te onderzoeken hoe ik een Talentschool kon oprichten voor Stichting Local Dreamers in de wijk La Villa Flora te Quito. Stichting Local Dreamers speelt in op de vraag van de lokale bevolking en heeft zo al een voetbalschool en een Engelse school opgezet in het arme zuiden van Quito. Kinderen groeien hier op in een omgeving die het ontwikkelen van talent absoluut niet stimuleert. Ruimte voor het realiseren van dromen is er vrijwel niet. Je treedt als kind in de voetsporen van je vader of moeder. Als die in de fabriek werken of kauwgom verkopen op straat, dan doe jij dat later ook. Er wordt niet geïnvesteerd in talentontwikkeling. Simpelweg omdat de tijd en het geld er niet is om dat risico te nemen. Kwalitatief goed (beroeps-)onderwijs is slechts voor een elitegroepje toegankelijk.
Werken met de aanwezige kennis
Ecuadorianen voelen een grotere machtsafstand dan Nederlanders. Ongelijkheid is voor hen een feit van het leve n, zowel op sociaal als economisch gebied. De rijkere bevolking kijkt daarbij neer op de arme bevolking. Daarom is het nodig om iets te doen met de verborgen talenten van de kinderen. De Talentschool was tot deze zomer slechts een grof idee dat is voortgekomen uit eerder onderzoek onder de wijkbewoners. Marc Broere (2009) volgt al jaren lang als journalist ontwikkelingsprojecten op de voet. Hij zegt dat je moet uitgaan van de kennis die aanwezig is omdat je anders de eigenwaarde van de lokale bevolking afneemt. Dit was voor mij een belangrijk uitgangspunt. We maakten plannen voor een Talentschool waarin kinderen via creatieve workshops van lokale professionals en (inter-)nationale vrijwilligers leren over verschillende beroepen waar ze geld mee kunnen verdienen en ontdekken waar ze goed in zijn. Zo wordt gewerkt met de kennis van de wijk en omgeving.
Om niet van bovenaf te bepalen wat de Talentschool nodig heeft ben ik eropuit gegaan om de bewoners naar hun mening te vragen. Geduldig wachtten de ze mijn vragen in gebrekkig Spaans af. Na wijkbewoners volgden scholen, vrijwilligers, ouders en lokale professionals: ieder met een eigen verhaal. Toen ik alle informatie verzameld had, ben ik na de zomer een pilot van de Talentschool gestart. Ik liet me daarbij inspireren door de Nederlandse IMC Weekendschool[i] waar kinderen op hun vrije zondag naar school gaan en les krijgen van professionals die op vrijwillige basis vertellen over hun beroep of talent. Het belangrijkste vind ik de positieve benadering: benadrukken wat de kinderen goed doen, in plaats van wat ze minder goed kunnen.
Cultuurverschillen en afspraken
Vlak voor de start organiseerde ik een informatie avond waar ouders uiteindelijk hun kind konden aanmelden voor de Talentschool. Ik wist zeker dat er veel wijkbewoners zouden komen na alle positieve reacties. Helaas heb ik zelf alle koekjes op moeten eten want er kwam helemaal niemand. Ecuadorianen durven niet zo eerlijk en oprecht als Nederlanders te zeggen dat ze niet komen, ze houden de ander liever tevreden door toe te stemmen. Na veel promotie had ik de eerste les maar één leerling. Een Ecuadoraanse vertelde mij dat de bewoners woorden als ‘Talentschool’ en ‘creatieve vakken’ niet begrijpen en dat ze daarom niet komen. Dat bleek waardevolle informatie want nadat ik de promotie had aangepast, met voor de bevolking begrijpelijke begrippen kwam de boodschap over en zat mijn klas de derde les helemaal vol. Gelukkig.
We begonnen met één les per week. Er kwamen veel aanmeldingen van de lokale bevolking om les te geven over hun beroep of talent. In de weken die volgden leerden de kinderen over: koken, zelfverdediging, IT, wereldkunde, schilderen en recycling. De lokale professionals vullen hun lessen zelf in en worden begeleid door de vrijwilligers van Local Dreamers. Het schooltje heeft nu één klas met vijftien leerlingen en een wachtlijst voor de volgende klas.
Toekomst biedt kansen
Quito heeft er een Talentschool bij, maar die staat nog in de kinderschoenen. Local Dreamers gaat in de toekomst met mijn aanbevelingen uit de praktijk aan de slag, om de Talentschool nóg beter te laten aansluiten bij de behoeftes van de deelnemers en betrokkenen. Het is de bedoeling dat het project op de lange termijn gedragen wordt door de lokale bevolking zodat het ook door kan gaan nu mijn investering en uiteindelijk die van de organisatie stopt. De overheid bleek na deze zomer nog meer te investeren in onderwijs; ze zijn gestart met een aantal verplichte creatieve vakken op scholen. Die zien ook het nut van een Talentschool in, wat het succes ervan vergroot. Dit vergroot het succes van de Talentschool.
Frances Mollee is net afgestudeerd en werkzoekend. Voor haar afstudeerproject reisde ze af naar Ecuador.
Literatuur:
Broere, M. (2009). Berichten over armoede. Amsterdam: KIT Publishers.
Noten:
[i] IMC Weekendschool: http://www.imcweekendschool.nl/