Welzijn Nieuwe Stijl

Overheid moet zich bezinnen op eigen kracht

In beleidsnota’s, beleidsbrieven en besluiten schittert de krachtige, participerende burger. De beoogde steunpilaar van de gemeenten, bij de herinrichting van het welzijnswerk, de decentralisatie van de AWBZ en van de jeugdzorg. Maar dat kan niet zonder professionals.

Door Eltje Bos, Pieter van Vliet
15 februari 201424 juli 2017

Vermaatschappelijking – we missen een wervende term

‘Vermaatschappelijking’ wordt de beweging genoemd die mensen meer ruimte willen geven. Maar die term heeft niet de retorische kracht van de Big Society waarmee premier Cameron zijn ideeën aanprijst. Wie heeft er voor Nederland een beter begrip?

Door Sabine van Zuydam
2 oktober 201224 juli 2017

Burgerkracht is miskenning maatschappelijk werk

Het rapport ‘Burgerkracht’ dat Nico de Boer en Jos van der Lans in opdracht van de RMO geschreven hebben, is niet onbesproken gebleven. Het heeft met name grote weerklank gevonden in de kringen van beleidsmakers en politici. Meer burgerkracht lijkt immers goed te combineren met minder geld.

Door Sjef de Vries
25 april 201224 juli 2017

Voeg opleidingen Sociaal Werk niet samen

Om studenten van sociaalagogische opleidingen beter voor te bereiden op de beroepspraktijk zou er één brede basisopleiding Social Work moeten komen, aldus Movisie-onderzoekers Margot Scholte en Ard Sprinkhuizen. Nee, zeggen Jeroen Gradener en Ellen Hommel; dit voorstel is gebaseerd op drie denkfouten.

Door Jeroen Gradener, Ellen Hommel
23 maart 201224 juli 2017

Burgerkracht: het populisme aan de macht

Jos van der Lans en Nico de Boer blijven in wensdromen steken met hun essay Burgerkracht. Ze verwachten het onmogelijke van burgers. Bovendien ondermijnen ze het lopende professionaliserings-proces. Martin Zuithof, ex-hoofdredacteur van Zorg+Welzijn, is verbaasd over de instemming die het essay ontmoet.

Door Martin Zuithof
9 november 201124 juli 2017

Welzijn Nieuwe Stijl

De risico’s van suggestieve retoriek

Een pleidooi voor burgerkracht is te prijzen, maar de manier waarop Nico de Boer en Jos van der Lans dat hebben vormgegeven in hun RMO-essay schiet zijn doel voorbij. Het schikt zich naar het populistische vertoog en wakkert een gure wind aan, stelt een vijftal denkers uit de sociale sector.

Door Ard Sprinkhuizen, Lia van Doorn, Daan Heineke, Kees Penninx, Margot Scholte
6 juli 201124 juli 2017

Burgers op de stoel van de welzijnswerker

Welzijnswerkers moeten straks misschien plaats maken voor vrijwilligers. En niemand maakt zich druk over dit verlies aan vakmanschap en competenties. Daarom is Fatima Lamkharrat boos op Nico de Boer en Jos van der Lans. Maar eigenlijk kan dat niet.

Door Fatima Lamkharrat
16 juni 201124 juli 2017

Welzijn Nieuwe Stijl

Welzijnswerk kan zelf ook fondsen werven

Het welzijnswerk heeft de legitimiteit van zijn bestaan uitbesteed aan de overheid. Eigenlijk is dat dubieus. Welzijnsprofessionals doen er beter aan om zelf financieringsbronnen aan te boren, betoogt Lucas Meijs, die opdracht gaf voor het essay van Nico de Boer en Jos van der Lans.

Door Lucas Meijs
25 mei 201124 juli 2017

Er is meer dan de kwetsbare burger

Nico de Boer en Jos van der Lans hebben met hun verhaal over het einde van het welzijnsbestel een goede aanzet gegeven: we moeten inderdaad veel meer aan de burgers overlaten. Maar de overheid moet niet alleen in kwetsbare burgers investeren. Want de tijd is rijp voor omvattender welzijnswerk.

Door Willem Draaisma
16 mei 201124 juli 2017