De (sociale) media staan bol van de oproepen om de menselijke maat terug te brengen in de  Participatiewet. Een manifest dat oproept tot ‘meer echte bijstand,’[1] columns en achtergrondreportages over vorderingen van tienduizenden euro’s omdat iemand heeft gezongen in de kroeg of boodschappen heeft gekregen van zijn ouders.[2] Deze oproepen richten zich vooral tot de landelijke wetgever. Maar wat kunt u als gemeente binnen de huidige wet zelf al doen?