Aanzuiging migranten: reactie Leo Lucassen is ‘misleidend en boosaardig’

'Te simplistisch', reageerde hoogleraar Leo Lucassen op het artikel van emeritus hoogleraar Harrie Verbon over de aanzuigende werking van open grenzen op migranten. Verbon dient hem op zijn beurt van repliek.

Al jaren zingt Leo Lucassen de mantra dat 'migratie cruciaal is voor [westerse] samenlevingen en vooral positieve effecten heeft', zie hier. Bovendien, zo zegt hij hier, betekenen asielzoekers, geen gevaar voor de verzorgingsstaat, want als dat wel het geval zou zijn, dan zou die 'verzorgingsstaat allang door zijn hoeven zijn gezakt'.

Als asielzoekers al een negatief effect hebben op de overheidsfinanciën, komt dat niet door de kenmerken van die asielzoekers, aldus Lucassen. Het zou vooral een gevolg zijn van een integratiebeleid waarbij asielzoekers te lang in azc’s worden vastgehouden. Het komt ook niet door een te soepel toelatingsbeleid, want de aanzuigende werking die dat volgens beleidsmakers zou hebben is 'een aanname waarvoor nooit wetenschappelijk bewijs is gevonden', aldus Lucassen.

Effecten moeten niet overschat worden

In een reactie op een stuk van mij op Sociale Vraagstukken zegt Lucassen nogmaals dat er geen wetenschappelijk bewijs is dat asielzoekers 'zich primair laten leiden door de mate van toegankelijkheid van het asiel- en integratiebeleid'. Ik had Lucassen nog geen enkele keer met een verwijzing aan zien komen, want als er geen 'wetenschappelijk bewijs' is, is er kennelijk onderzoek waaruit dat volgt.

Maar kijk aan: in zijn reactie noemt hij een bron, namelijk een artikel uit 1998, dat naar data kijkt uit de periode 1985-1994. Het lijkt mij dat de wereld er de afgelopen 28 jaar wel iets anders uit is gaan zien.

Dit is echter geen bewijs dat strengere asielcriteria geen effect hebben

Maar goed, laten we doen alsof dit artikel uit 1998 de huidige wereld beschrijft. De auteurs blijken effecten van strengere eisen voor asiel op het aantal asielzoekers te vinden. Deze effecten moeten echter, aldus de auteurs, niet overschat ('overrated') worden. Diverse landen die strengere eisen hadden opgelegd, zagen namelijk na enige tijd het aantal asielaanvragen toch weer toenemen.

Welke logica past Lucassen toe?

Dit is echter geen bewijs dat strengere asielcriteria geen effect hebben. Daarvoor zou je moeten weten hoe hoog de asielinstroom na enige tijd zou zijn geweest zonder die eisen. Om dat te meten, heb je meer geavanceerd onderzoek nodig. Bijvoorbeeld dit onderzoek uit 2017 van de Engelse econoom Timothy Hatton, dat ik eerder al aanhaalde. En waar Lucassen niet op reageert.

Intensievere grenscontroles en strengere asielprocedures blijken een negatief effect te hebben op de asielinstroom, vindt Hatton. Ik zou ervoor zijn die maatregelen te nemen. Volgens Lucassen is het dan ook noodzakelijk het Vluchtelingenverdrag op te zeggen. Het is mij niet duidelijk welke logica Lucassen hier toepast.

Ik zou juist liever willen dat de EU alleen nog maar het Vluchtelingenverdrag toepast: daarin worden de rechten voor asielzoekers tenminste eenduidig omschreven. Het Europese gemeenschappelijke asielbeleid is een opgerekte en multi-interpreteerbare variant daarvan. Dat beleid is dan ook allesbehalve ‘gemeenschappelijk’: diverse EU-lidstaten accepteren de ruime asielcriteria van dat beleid niet.

Boosaardige opmerking

Het volgende kritiekpunt van Lucassen op mijn stuk betreft de oorzaak van migratie. Ik zou gesuggereerd hebben dat open grenzen zonder meer tot migratie zouden leiden en dat is 'veel te simplistisch', want 'het gaat niet zozeer om open grenzen, maar veel meer om de aantrekkingskracht van arbeidsmarkten.'

Deze opmerking, inclusief de betiteling 'simplistisch', is boosaardig. Het is alsof je, wanneer je zegt dat de rivier de Rijn van Zwitserland naar Nederland stroomt, erbij moet zeggen dat Nederland lager ligt dan Zwitserland. Inderdaad, toen Polen onderdeel werd van de gemeenschappelijke arbeidsmarkt van de EU, gingen Poolse werknemers naar West-Europa, omdat daar de lonen (voor hetzelfde werk) veel hoger waren dan in Polen. Er gingen geen Nederlanders in Polen werken.

De kwalificatie 'simplistisch' is ook boosaardig, omdat mijn stuk nauwelijks over arbeidsmigratie gaat, maar vooral over asielmigratie. En dan vooral over de constatering dat een weinig selectief asielbeleid ertoe heeft geleid dat de helft van de vluchtelingen geen geldig asielmotief blijkt te hebben. Dat heb ik niet zelf verzonnen, maar dat blijkt uit gegevens van de Europese Commissie.

Daarover zei Lucassen in de Volkskrant: 'Het gaat hier echter om een nattevingerschatting die de [Europese] Commissie heel goed uitkomt ter legitimering van haar spijkerharde buitengrensbeleid (…)'.  Nattevingerschatting? Het blijkt eenvoudigweg uit statistieken van Eurostat. Dat gegeven wordt door Lucassen genegeerd.

Relevantie voor EU ontgaat me

Lucassen zwijgt maar liever over arbeidsmigranten die zich als asielzoekers voordoen. In plaats daarvan begint hij over illegale migratie vanuit Mexico naar de VS, die niet tegen te houden is. Dat is mij bekend, maar de relevantie voor de EU ontgaat me. Bijvoorbeeld, voordat de Oost-Europese landen deel gingen uitmaken van de gemeenschappelijke arbeidsmarkt van de EU, werkten er nauwelijks Polen in Nederland, legaal of illegaal.

Bovendien is illegale migratie vanuit Afrika en Azië relatief eenvoudig tegen te houden. Laat Frontex, de grensbewaker van de EU, de bootjes van mensensmokkelaars in de Middellandse Zee terugslepen. Maar, zoals ik in de Volkskrant heb beschreven, is Frontex een krachteloos EU-agentschap dat niet zelfstandig de grenzen van de EU kan bewaken.

2,2 miljard euro aan uitkeringen

Lucassen pleit voor open grenzen als er veel vraag naar arbeid is, want gesloten grenzen leiden eerder tot grote ongelijkheid en uitsluiting van burgerschap. Ook daar heb ik het niet over gehad, en ik kan ook nauwelijks tegen die suggestie zijn, al is er wel een risico. Van de gastarbeiders die Nederland in de jaren zestig hierheen haalde – wegens een tekort aan arbeiders – keerden vooral de Turken en de Marokkanen niet terug. Van de Marokkanen en Turken in Nederland zijn momenteel 45 procent, respectievelijk 39 procent van een uitkering afhankelijk.

Nog een paar van dit soort cijfers: van de immigranten uit Afghanistan, Iran, Syrië en Irak is 57 procent van een uitkering afhankelijk, van de immigranten uit de Hoorn van Afrika bedraagt de uitkeringsafhankelijkheid 71 procent. Een snelle berekening leert dat de laatste twee groepen de Nederlandse overheid jaarlijks ruim 2,2 miljard euro alleen al aan uitkeringen kosten.

Er zit een systeem in de manier waarop Lucassen het migratiedebat voert

Als deze migrantengroepen wat de uitkeringsafhankelijkheid betreft volledig geassimileerd zouden zijn (12 procent ontvangt dan een uitkering), zouden de kosten voor de overheid nog geen 0,5 miljard euro bedragen. Van dat verschil van 1,7 miljard euro zakt de verzorgingsstaat niet door zijn hoeven, om met Lucassen te spreken.

De vraag is wel hoe lang de Nederlandse kiezer het accepteert dat sommige migrantengroepen zo’n hoge uitkeringsafhankelijkheid kennen en hoe lang de kiezer ook nog bereid blijft deze groepen te blijven ontvangen.

Die cijfers over uitkeringsafhankelijkheid haalde ik overigens uit het rapport De grenzeloze verzorgingsstaat. De auteurs van dat rapport hadden berekend dat als immigratie op dezelfde manier zou worden voortgezet als de afgelopen jaren, dat de overheid zo’n 50 miljard euro per jaar zou kosten. Dit onderzoek was gefinancierd door Forum voor Democratie, wat zeker niet erg handig was.

Pure misleiding van de lezer

Voor Lucassen was het een godsgeschenk. Hij schreef over het rapport: 'De pessimistische conclusies van het rapport lijken dan ook vooral bedoeld ter legitimatie van de xenofobe opvattingen van Baudet en de zijnen (…).' En even verderop: 'de politieke aap komt aan het einde triomfantelijk uit de mouw, wanneer op de laatste bladzijde opeens wordt gesproken over ‘misbruik op grote schaal’ van het asielrecht (zonder dat aan te tonen)…'

De laatste opmerking was pure misleiding van de lezer. Het misbruik van het asielrecht was namelijk niet door de auteurs geconstateerd, maar zij citeerden op bladzijde 216 van hun rapport uit een brief van de regering aan de Tweede Kamer.

Er zit een systeem in de manier waarop Lucassen het migratiedebat voert.

Harrie Verbon is emeritus hoogleraar openbare financiën aan de Universiteit van Tilburg

 

Foto: thierry ilansades (Flickr Creative Commons)

Dit artikel is 27193 keer bekeken.

Reacties op dit artikel (12)

  1. Voor ‘arbeidsmigranten’ vroeger gastarbeiders genoemd uit Oost-Europa bestaat juist een ‘aanzuigende’ werking aangezien deze groep arbeiders voor werkgevers uit m.n. de landbouwsector, vrachtvervoer en de woningbouw voordelig is. Immers zij hebben veelal geen vast contract en worden onderbetaald en kunnen geen sociale rechten opbouwen en kunnen daar ook geen aanspraak op maken.
    Tal van Nederlandse uitzendbureaus ronselen dan ook arbeiders uit m.n. Polen en Roemenië en Nederlandse vrachtvervoerders openen aldaar een vestiging.
    De ‘aantrekkende’ werking voor vreemdelingen naar Nederland is vooral een verbetering van economische positie. Ook vluchtelingen uit oorlogsgebieden willen uiteraard de oorlogsgebieden voor hun veiligheid verlaten maar kiezen toch voor landen met de beste economische en sociale perspectieven. Voor asielzoekers geldt dan ook geen gesloten grenzen aangezien zij gewoon komen. Illegaliteit ligt dan op de loer. B.v. in Rotterdam en Den Haag zijn meer dan 20,000 illegalen te vinden die allemaal op een een of andere manier in hun levensonderhoud moeten voorzien.
    Zwart betaalde en illegale arbeid worden dan het patroon van de Nederlandse arbeidsverhoudingen. Voor veel Nederlanders en bedrijven is de (illegale) instroom van vreemdelingen en asielzoekers een verdienmodel m.n. op het gebied van arbeid en wonen en leidt paradoxaal zelfs tot economische groei.
    Sociale desintegratie binnen de grote steden is dan het gevolg.
    De roep om de grenzen te sluiten werkt niet maar dat de grenzen open moeten (zijn) is al de praktijk.

  2. Het zal allemaal wel. Feit is en blijft dat er in Nederland alleen naar mensen zoals Lucassen wordt geluisterd en niet naar mensen zoals Verbon. En dat is vreemd, vooral omdat je zou kunnen denken dat er een bepaalde pathologie als drijfveer bij Lucassen aanwezig moet zijn.

  3. Het is hoog tijd dat wetenschappers de uitlatingen van Leo Lucassen fileren en terecht wegzetten als ‘misleidend en boosaardig’.
    Ook op Twitter, het favoriete medium van de heer Lucassen, worden alle tweets van hem ontmaskerd als leugenachtige pogingen om de omvolking van Nederland te beschrijven als “normaal, positief en onvermijdelijk”.
    Ieder van deze punten is eenvoudig te weerleggen als een boosaardige leugen.
    Het is niet normaal dat de oorspronkelijke bevolking van een land geleidelijk wordt vervangen door andere groepen. Volgens de definitie van ‘genocide’ van de Verenigde naties, leidt het Nederlandse immigratiebeleid tot genocide en maakt de regering zich dus schuldig aan het faciliteren van genocide. Dat mag best eens hardop gezegd worden.
    Als de massa-immigratie positief zou zijn, zou de autochtone bevolking voorstander zijn van de massa-immigratie. Het feit dat geen enkele regering de bevolking ooit heeft laten stemmen over dit existentiële onderwerp, geeft al aan dat de politiek heel goed weet dat er geen draagvlak is voor de omvolking. Dit gebrek aan draagvlak blijkt ook uit onderzoek door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) en uit onderzoek door media als de Telegraaf.
    De heer Verbon is al ingegaan op het punt dat de massa-immigratie heel eenvoudig is te stoppen als de politieke wil daar is.

    De belangrijkste vraag is helaas niet beantwoord; waarom blijft de heer Lucassen zo hardnekkig, en in tegenspraak met de wil van de bevolking, en in tegenspraak met wetenschappelijk onderzoek, de massa-immigratie opdringen?
    Het Coudenhove-Kalergi plan, dat aan de EU ten grondslag ligt, geeft antwoord op deze essentiële vraag.

  4. Leo Lucassen is een activist vermomd als wetenschapper die selectief shopt in de bronnen. Hij is gespeend van enige nieuwsgierigheid maar orareert vanuit zijn ortodoxe standpunt dat migratie gunstig is voor een land. Veelal gebruikt hij de 17e eeuw als leidraad. de 17e eeuw is natuurlijk volstrekt onvergelijkbaar met de 21ste. Bijvoorbeeld de cultuur, net werk en rijkdom van migranten in de 17e en de 21ste eeuw en niet te vergeten de verzorgingsstaat in de 21ste. Het is niet verwonderlijk dat alle migranten het liefts gaan naar een land met de beste verzorgingssstaat.

  5. Ik heb de afbraak van de verzorgingsstaat aan den lijve ondervonden. In 1979 begon ik een BEDRIJF en bovenop de AAW, waar je niet van kon leven sloot ik een arbeidsongeschiktheidsverzekering af. Dat werd in de jaren negentig de WAZ, een inkomensafhankelijke uitkering, die voor mij heel nadelig uitpakte. Augustus 2004, vlak voor mijn zestigste, verdween ook de WAZ en kon je het leker verder uitzoeken terwijl voor mij verzekeren boven de zestig niet mogelijk bleek!
    Idem dito met de zorgverzekering. Eerst was vrijwillig ziekenfonds mogelijk. Later werd het particulier, maar over de premie kwamen steeds hogere opslagen ten behoeve van de ziekenfondsverzekerden. Daarna dus de huidige verplichte zorgverzekering met steeds hoger eigen risico (was om al te snel gebruik van specialistische te voorkomen maar is nu ordinair onderdeel van de premie) en hogere premie. Na rapport van Jan van de Beek ben ik me gaan realiseren dat imigratie hoogstwaarschijnlijk van grote invloed is geweest op die afbraak van de verzorgingsstaat. Hetzelfde heeft zich uiteraard voorgedaan bij werknemers. WAO, WW, sociale werkplaatsen.

  6. Wat mij dwars zit, is dat er in de jaren 50 een zeer actief overheidsbeleid was nederlandse jongvolwassenen te bewegen te emigreren naar Canada, Australie of Nieuw-Zeeland. Koud 6 jaar later was er een arbeiderstekort, wat geresulteerd heeft in het aantrekken van ‘gastarbeiders’ waarvoor de ‘arbeids-noodruftige’ bedrijven slechts het salaris hoefde te betalen, en de gemeenschap de rest (zoals o.a. huisvesting, inburgering, ziektekosten etc.). Toen heeft onze staat de burger al keihard laten vallen. Die nederlandse emigranten konden zich vervolgens uit de barakken in den vreemde arbeiden, dat vinden ‘wij’ normaal. Dit is een 180° ander normaal dan wat de ‘gastarbeiders’ hier ten deel viel, en nu mogen wij ons conformeren aan gevoeligheden van de nazaten van deze ‘gastarbeiders’, die dat zelf wellicht niet bedacht hebben maar onze overheid en gesubsidieerde ngo’s wél.
    Dit leidt alleen maar tot langzame en pijnlijke destructie van de samenleving, die nu geaccelereerd wordt. De munt is al een tijd (ca 10 jaar) de facto failliet, en nu moet t volk via bizarre maatregelen ook mentaal naar de klote worden geholpen zodat ze niet zien dat de overheid en de instituties ze naar de slachtbank heeft geleid. Het is fijn in een rijke samenleving, om hoogleraren te hebben die over dit soort sociale vraagstukken nadenken. Wat heeft de betalende bevolking hier nu eigenlijk aan? Ik denk op dit moment: helemaal niets. Erger nog: omdat we dit soort hoogleraren hebben, zou de gemiddelde bevolking heel goed een vaag veilig gevoel kunnen hebben omdàt we ons dat kennelijk kunnen permitteren, waardoor ze de slagkracht missen te responderen als de overheid ze daadwerkelijk en als bij-effect over de kling jaagt.
    Hoewel Leo Lucassen heel erg veel destructiever is dan u, vraag ik me wel af: wanneer nemen hoogleraren cum suis nu eens verantwoordelijkheid voor de gevolgen van hun oeverloze sociaal-maatschappelijke zg wetenschappelijk gekeuvel tot hun eigen riante pensioen, voor de oogkleppen die de keiharde genocide die plaatsvindt onder hun eigen dna-gelijken niet te zien op het moment dat het gebeurd? Nú graag, niet pas over 50 jaar omdat dàn pas de data compleet is en daarom ‘ wetenschappleijk verantwoord’. Faal.

  7. Leo Lucassen is er ook van overtuigd dat we immigranten hard nodig hebben vanwege de tekorten op de arbeidsmarkt. Maar als ik naar die tekorten kijk, treden die vooral op in sectoren waar immigranten geen bijdrage aan leveren, maar wel een beroep op doen. Neem het lerarentekort. Het mag duidelijk zijn dat als er tienduizenenden kinderen bij komen en bijna geen leraren, je een probleem krijgt. Zeker als deze kinderen ook nog extra aandacht nodig hebben. Iets vergelijkbaars zien we met de woningnood. Iedere migrant moet ergens wonen, maar onder asielzoekers zitten bijna geen (potentiele) bouwvakkers, Die halen we dan maar uit Oost-Europa, maar die mensen moeten ook ergens wonen. Na verloop van tijd halen ze hun kinderen hier heen en dan zijn we weer bij het lerarentekort beland. En zo kan ik nog wel even doorgaan over tekorten in de zorg, bij de politie, enzovoorts.

  8. Voor ‘arbeidsmigranten’ vroeger gastarbeiders genoemd uit Oost-Europa bestaat juist een ‘aanzuigende’ werking aangezien deze groep arbeiders voor werkgevers uit m.n. de landbouwsector, vrachtvervoer en de woningbouw voordelig is. Immers zij hebben veelal geen vast contract en worden onderbetaald en kunnen geen sociale rechten opbouwen en kunnen daar ook geen aanspraak op maken.
    Tal van Nederlandse uitzendbureaus ronselen dan ook arbeiders uit m.n. Polen en Roemenië en Nederlandse vrachtvervoerders openen aldaar een vestiging.
    De ‘aantrekkende’ werking voor vreemdelingen naar Nederland is vooral een verbetering van economische positie. Ook vluchtelingen uit oorlogsgebieden willen uiteraard de oorlogsgebieden voor hun veiligheid verlaten maar kiezen toch voor landen met de beste economische en sociale perspectieven. Voor asielzoekers geldt dan ook geen gesloten grenzen aangezien zij gewoon komen. Illegaliteit ligt dan op de loer. B.v. in Rotterdam en Den Haag zijn meer dan 20,000 illegalen te vinden die allemaal op een een of andere manier in hun levensonderhoud moeten voorzien.
    Zwart betaalde en illegale arbeid worden dan het patroon van de Nederlandse arbeidsverhoudingen. Voor veel Nederlanders en bedrijven is de (illegale) instroom van vreemdelingen en asielzoekers een verdienmodel m.n. op het gebied van arbeid en wonen en leidt paradoxaal zelfs tot economische groei.
    Sociale desintegratie binnen de grote steden is dan het gevolg.
    De roep om de grenzen te sluiten werkt niet maar dat de grenzen open moeten (zijn) is al de praktijk.

  9. Leo Lulkassen is geen professor, maar een vermomde activist. Samen met de andere activisten Miko Flohr en Nadia Bouras verspreiden zij de linkse giftige propaganda aan hun studenten. Het lachen zal NL wel vergaan als men zo doorgaat.
    Waarom wordt er gedweept met de islam? Het zijn behalve vermomde activisten, ook vermomde communisten. Die de discussie schuwen als ze met feiten worden geconfronteerd. Eigenlijk zijn het landverraders, want ze vinden het heerlijk om te deugen over de ruggen van anderen.

  10. Migratiedeskundige Jan van de Beek voorspelt dat in 2070 in Nederland de ‘autochtone bevolking’ een minderheid in eigen land is.Al in het jaar 1925 definieerde Richard Coudenhove-Kalergi de toekomst voor een nieuw Europa in zijn boek “Practical Idealism”. Zijn plan:“De toekomstige mens zal van gemengd ras zijn. Hedendaagse rassen en klassen zullen geleidelijk verdwijnen als gevolg van ruimte, tijd en het verdwijnen van vooroordelen. Het Euraziatische-negro ras van de toekomst, dat zal lijken op de oude Egyptenaren, vervangt de verscheidenheid van volkeren met een verscheidenheid aan individuen.”Deze Kalergi-plan met zijn open grenzen en omvolking geldt als het handboek van de EU.In 2020 noemde PVV-Kamerlid Emiel van Dijk de voorgestelde asielprocedure van de EU een “omvolkingspact” en Bosma betoogde eerder al dat ‘we’ door de massa-immigratie een minderheid in eigen land worden.In maart 2020 stelde het PVV-Statenlid Joeri Pool in schriftelijke vragen aan de Commissaris van de Koning, onder de titel “Stop de omvolking in Overijssel!”, dat “de politiek-correcte deugneuzen in de Zwolse gemeenteraad” de massa-immigratie willen aanjagen met als doel de Nederlandse bevolking te vervangen…

  11. Voor de tweede wereldoorlog had de wereld een bevolkingsprobleem: te weinig mensen op te lossen door meer immigratie. Sindsdien heeft de wereld een ander bevolkingsprobleem: te veel mensen op te lossen door emigratie.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.