Het is ruim dertig jaar geleden dat Marlene de Vries Ogen in je rug (1987) schreef. Een mooie sociologische dissertatie over het leven van Turkse meisjes in Nederland. De titel verwijst naar de sterke sociale druk die deze meisjes destijds van hun familie en van bredere Turkse netwerken ondervonden. Hun gangen werden nauwlettend in de gaten gehouden. Het is inmiddels 2021, maar in Ik ga leven van Lale Gül blijkt dat nog steeds het geval te zijn. Is er in de tussentijd dan niets veranderd?